2020 Сентябрь
Адолат аз истиқлолият мерасад   Фазои софи озоди имрӯзаи давлат, оромии мардум, тинҷии ҷамъият ва осудагии халқ, як неъматест, ки баҳри расидан ба он чандин нафар бародарон бо бародари худ ҷангида, қалби миллатро чок карда, бар ивази хуни бегуноҳон дар набарди хусумату маҳалгарои байни қавмияти як аҷдод бадаст оварда шудааст. Фазои миллат даҳшатҳои он даврони […]
Даврони соҳибистиқлолӣ баҳри занони Тоҷикистон имкони васеъро дар тамоми ҷабҳаҳои ҳаёт мусоид гардонидааст. Таи 29-соли мавҷуда Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, бахусус Президенти мамлакат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бисёр тадбирҳо дар масоили бо кор таъмин кардани духтарону бонувон андешидаанд. Барномаву лоиҳаҳо дар рушди
Истиқлолияти мо чи хеле, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳогузорӣ кардаанд «Муқаддастарину азизтарин неъмат, рамзи саодату асолати миллат, шарафу номуси ватандорӣ ва нишонаи пойдориву бақои давлат мебошад.» Истиқлолияти давлатӣ, ки заминааш 9-сентябри соли 1991 гузошта шудааст дорои тавсифу ситоиш мебошад. Он дар даврае
Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» иборат аз 6 боб ва 17 модда мебошад ба раванди таълиму тарбияи насли наврас нигаронида шудааст, яке аз намунаи олитарини ғамхориҳои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, шахсан Пешвои маҳбуби миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба шумор меравад. Азбаски насли навраси имрӯза ҷавонон фардои ҷомеаи
Оромӣ ва сулҳу суботи ҷомеа аз зумраи муҳимтарин мавзӯҳост, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баромадҳояшон махсусан дар Паёми худ диққати махсус медиҳанд. Эҳтиёти ҷавонон аз тамоюл ба ҳар гурӯҳи равандҳои номатлуб, яке аз вазифаҳои сохтору мақомотҳои марбута арзёбӣ гардиданаш дар Паёми
Ҳадаф аз амалигардонии Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» беҳбудонии сатҳи зиндагӣ аст. Дар баробари қабули ин Қонун дар ҷомеа расму оини мо аз як қатор падидаҳои номатлуб аз қабили бошукӯҳ қайд кардани зодрӯзҳо, нишастҳои пурдабдабаи ҷашнҳои оилавӣ, ҳоҷиошӣ тоза гардида, тӯю азодориҳо аз хароҷоту исрофкориҳо ба